مقدمه: قتل‌های ناموسی به قتل دختر و پسر توسط اعضای خانواده، فامیل یا جامعه اطلاق می‌شود که اعمال و رفتارهای آن‌ها برحسب عرف و هنجار جامعه غیراخلاقی تلقی شده و تهدیدی بر آبرو و شرف تلقی می‌شود. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نگرش روستائیان نسبت عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر قتل‌های ناموسی بود.
روش: این پژوهش توصیفی و از نظر هدف کاربردی، به روش پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته به روش لیکرت اجرا شده است. سطح پایایی ابزار تحقیق با آزمون آلفای کرونباخ تایید شد. همچنین با استفاده از فرمول کوکران و نمونه‌گیری طبقه‌ای احتمالی از جامعه‌آماری هزار و دویست و پنجاه خانوار روستایی، دویست و نود و سه خانوار انتخاب شدند.
نتایج: یافته‌ها نشان ‌داد، بین تعصب اجتماعی ششصد و ده هزارم، جمعگرایی سیصد و چهل و هشت هزارم، حساسیت به ناموس چهارصد و یک هزارم، نگرش مردسالارانه پانصد و نوزده ، انزوای اجتماعی ششصد و هفتاد و هشت هزارم، فقر اجتماعی چهارصد و هشتاد و نه هزارم، فقر فرهنگی هفتصد و ده هزارم و فقر اقتصادی سیصد و شصت و سه هزارم با قتل‌های ناموسی رابطه معنا‌داری وجود دارد، ولی بین طرد اجتماعی با وقوع قتل‌های ناموسی رابطه معناداری وجود نداشت. یافته‌های رگرسیون همزمان نیز نشان ‌داد که قتل‌های ناموسی بیشتر متاثر از فقر اجتماعی با بتای سیصد و بیست و چهار هزارم است.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد که متغیرهای تعیین شده به‌عنوان عوامل موثر بر قتل‌های ناموسی مورد تایید بوده و نتیجه آن با نتایج تحقیقات قبلی از جمله سور2014، زاموت2014، سینگال2014 و مارکوس و زاکوس2014 همخوانی داشته است. به‌طورکلی، تحقیقات انجام شده قبلی و تحقیق حاضر، قتل‌های ناموسی را اغلب پدیده‌ای اجتماعی-فرهنگی می‌دانند.