مقدمه: سرطانِ کودکان تاثیرات متعددی بر روی اعضای خانواده برجای می‌گذارد. بی‌تردید مراقبت از کودکان مبتلا به سرطان، ساختار خانواده را تحت تاثیر قرار می‌دهد و تاثیری که بر کارکرد خانواده بر جای می‌گذارد قابل بررسی و حائز اهمیت است.
روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات پیمایشی-همبستگی (مقطعی) است که رابطه‌ی بار مراقبتی خانواده با عملکرد خانواده در کودکان مبتلا به سرطان را مورد مطالعه قرار داده است. جامعه‌ی آماری پژوهش کلیه‌ی خانواده‌هایی بودند که در شش ماه نخست سال 1393 برای درمان کودک مبتلا به سرطان و بهره‌مندی از خدمات به بیمارستان محک مراجعه نمودند. 60 نفر از والدین کودکانِ مبتلا به سرطان به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و در پژوهش مشارکت کردند. چک لیست مشخصات دموگرافیک، مقیاس بار مراقبت خانواده و مقیاسی سنجش کارکرد خانواده ابزار‌های مورد استفاده در این پژوهش بودند.
نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین بار مراقبت و کارکرد کلی خانواده رابطه‌ی مثبت معنادار وجود دارد. همچنین بین خرده مقیاس‌های کارکرد خانواده، شامل خرده مقیاسِ حل مسئله و بار مراقبت، و خرده مقیاس ارتباط و بار مراقبتی نیز رابطه مثبت معنادار مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون به روش گام‌به‌گام نشان داد، در مجموع مولفه‌های حل مسئله و ارتباط قادر هستند ٣٠/٥ درصد از تغییرات بار مراقبت در خانواده‌هایی که کودک مبتلا به سرطان دارند را پیش‌بینی کنند.
بحث و نتیجه‌گیری: اختلال در کارکرد خانواده و فشار بار مراقبت، مشکلات ویژه‌ای را به سیستم خانواده تحمیل می کند. خانواده‌های دارای کودک مبتلا به سرطان نیازمند حمایت‌های سازمان یافته و برنامه‌ریزی شده اختصاصی برای کاهش بار مراقبت و از سوی دیگر افزایش و بهبود کارکرد خانواده هستند.آموزش و ارائه‌ی خدمات مددکاری اجتماعی-پزشکی-مشاوره به زوج‌هایی‌که مسئولیت طاقت فرسای مراقبت از کودک سرطانی را عهده‌دار هستند پیشنهاد می‌شود.