اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر رضایت از زندگی، عاطفه مثبت و پرخاشگری بیماران آسیب نخاعی
|
هاجر جعفری1 ، ایلناز سجادیان 2، زهرا نیک اندیش1 |
1- واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی 2- گروه روانشناسی بالینی، مرکز تحقیقات سلامت جامعه، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی ، i.sajjadian@khuisf.ac.ir |
|
چکیده: (194 مشاهده) |
پیشگفتار: آسیب طناب نخاعی بهعنوان یک اختلال ناتوان کننده، پیامدهای جسمی، روانشناختی و اجتماعی زیادی ایجاد میکند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر رضایت از زندگی، عاطفه مثبت و پرخاشگری در بیماران آسیب نخاعی شهر اصفهان انجام گردید.
روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. از بین افراد دچار آسیب نخاعی مراجعهکننده به انجمن بیماران آسیب نخاعی در بهار 1398 که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند و تمایل به شرکت در پژوهش داشتند، سی نفر بهشیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل هر گروه پانزده نفر جایگزین شدند. شرکتکنندگان هر دو گروه، قبل و بعد از مداخله و یک ماه بعد در مرحله پیگیری به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای رضایت از زندگی داینر1985، عاطفه مثبت واتسون و همکاران1988 و پرخاشگری باس و پری1992 پاسخ دادند. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت هشت جلسه نود دقیقهای تحت درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی فریش2006 قرار گرفتند، اما برای گروه کنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت.
یافتهها: برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده گردید. یافتهها حاکی از تاثیر درمان (05/0>p) بر رضایت از زندگی در مرحله پسآزمون و بر عاطفه مثبت و پرخاشگری در مراحل پسآزمون و پیگیری بود.
پیآمد: بنابر یافتههای پژوهش، برای افزایش رضایت از زندگی و عاطفه مثبت بیماران آسیب نخاعی و کاهش پرخاشگری آنها میتوان از درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی استفاده نمود. |
|
واژههای کلیدی: رضایت از زندگی، عاطفه مثبت، پرخاشگری، درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی، بیماران آسیب نخاعی |
|
متن کامل [PDF 518 kb]
(77 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/3/9 | پذیرش: 1402/9/10 | انتشار: 1402/10/1
|
|
|
|