یکی از مهمترین معیارهایی که بر اساس آن کشورها مورد ارزیابی قرار می گیرند، نظام رفاه اجتماعی، سلامت و بهزیستی آنهاست. مددکاری اجتماعی در این نظام ها به طور گسترده بکار گرفته می شود و در برنامه ریزی و ارائه خدمات نقش تعیین کننده ای ایفا می کند. از این رو توجه به ارتقاء دانش و توسعه این حرفه می تواند تأثیر قابل توجهی بر موفقیت نظام رفاهی، بهزیستی و سلامت اجتماعی جامعه داشته باشد. مددکاری اجتماعی در ایران به عنوان یک حرفه بیش از 50 سال سابقه دارد. اکنون این رشته در دانشگاه های مختلف در سطوح کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا تدریس می شود و تعداد زیادی از فارغ التحصیلان آن در بخش دولتی و غیردولتی به طور فعال مشغول ارائه خدمات تخصصی هستند. توسعه روزافزون این حرفه و توجه خاص سازمان هایی که به طور گسترده از خدمات این حرفه بهره می گیرند و یا بر پایه خدمات مددکاری اجتماعی بنیان گذاشته شده اند، ضرورت به اشتراک گذاشتن روشهای علمی و بومی مددکاری اجتماعی را بیش از پیش مطرح می کند. انتشار فصلنامه  مددکاری اجتماعی می تواند تأثیر چشمگیری در توسعه دانش مددکاری اجتماعی، پرهیز از گرته برداری های کم اثر در ارائه خدمات حرفه ای، ارائه ساختاریافته و علمی تجربیات مددکاران اجتماعی و ترسیم مرزهای حرفه ای با سایر حرفه های یاورانه داشته باشد.