1- گروه مدیریت رفاه اجتماعی 2- گروه مدیریت رفاه اجتماعی، دانشکده علوم تربیتی و رفاه، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. ، bahramigiti@gmail.com
چکیده: (5567 مشاهده)
مقدمه: شکلهای متفاوتی از زندگی مشترک در جهان وجود دارد. آمارها نشان میدهند زندگی مشترک بهصورت همباشی در حال افزایش است. این شکل از زندگی مشترک چالشهایی را برای نهاد خانواده بوجود آورده است. با توجه به اینکه شناخت عوامل تعیین کننده زندگی مشترک خارج از چارچوب ازدواج برای سیاستگذاری در حوزه خانواده ضرورت دارد، از این رو مطالعه حاضرعواملی که منجر به همباشی میشوند را بررسی میکند. روش: این مطالعه بهصورت مرور سیستماتیک انجام شده است. جستجو در مهمترین پایگاههای اطلاعات فارسی و انگلیسی با کلیدواژه همباشی و“Cohabitation” در محدوده زمانی بین سالهای 2000 تا 2016 انجام شد. از مجموع مقالات بهدست آمده نهایتاً دوازده مقاله مورد تایید قرار گرفت و وارد مطالعه گردید. نتایج: نتایج نشان داد که سه سطح از عوامل برگرایش به همباشی تاثیرگذار هستند. درسطح کلان، سیاستهای لیبرالیستی ونئولیبرالیستی، کالایی شدن وسیالیت زندگی مدرن ازعوامل تأثیرگذارهستند. درسطح میانه، وضعیت خانوادگی، فرهنگ و دین و درسطح خرد، آسودگی خاطر طرفین، عقلانیت اقتصادی، سن، جنس و تحصیلات افراد از جمله عوامل تعیین کننده زندگی است که به گرایش همباشی منجر میگردد. بحث و نتیجهگیری: تغییر در سیاستگذاریهای اقتصادی و اجتماعی، هموار کردن مسیرهای ازدواج جوانان، ایجاد امنیت اقتصادی، رفع تبعیضهای جنسیتی و ارائه آموزشهایی به جوانان میتواند از گرایش آنها به زندگی مشترک بدون ازدواج بکاهد.