1- دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، قزوین، تهران 2- دانشکده روانشناسی، دانشگاه خوارزمی]تهران] ایران ، saroukhani.sahar@gmail.com
چکیده: (6166 مشاهده)
مقدمه: هدف این پژوهش مقایسه سبک دلبستگی و تاب‌آوری در افراد دارای معلولیت بینایی و معلولیت شنوایی و افراد عادی بود. روش: در راستای این هدف از بین کلیه دانشجویان نابینا و ناشنوا و افراد عادی در دانشگاه‌های قزوین 43 نفر نابینا 35 نفر ناشنوا به روش نمونه‌گیری در دسترس و 52 نفر دانشجوی عادی به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون (DC-RISC) و پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید (RAAS-1990) جمع‌آوری شدند و از طریق تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی بون فرونی (Post hoc) تحلیل شدند. نتایج: نتایج این پژوهش در سطح معناداری 0/05 نشان داد که بین سه گروه از نظر تاب‌آوری تفاوت وجود دارد. به این صورت که تاب‌آوری نابینایان در مقایسه با تاب‌آوری ناشنوایان بیشتر بوده و اختلاف دو گروه معنادار است اما تاب‌آوری نابینایان در مقایسه با تاب‌آوری افراد عادی اختلاف معناداری ندارد. هیچ یک از سه سبک دلبستگی در بین سه گروه تفاوت معناداری با یکدیگر ندارند. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان گفت افراد نابینا نسبت به افراد ناشنوا دارای تاب‌آوری بیشتری هستند. همچنین نتایج بیان می‌کنند سبک دلبستگی ناشنوایان و نابینایان و افراد عادی با یکدیگر تفاوتی ندارد.
Zarei F, Saroukhani S. A Comparison of Attachment Styles and Resilience Between People with Visually Impaired and Hearing Impaired and the Ordinary Ones. Socialworkmag 2016; 5 (1) :20-26 URL: http://socialworkmag.ir/article-1-110-fa.html
زارعی فریده، ساروخانی سحر. مقایسه سبک‌های دلبستگی و تاب‌آوری در افراد دارای معلولیت بینایی، معلولیت شنوایی و افراد عادی. فصلنامه مددکاری اجتماعی. 1395; 5 (1) :20-26
