مقدمه: شناخت تجربه زیسته دانشآموزان میتواند نقش موثری را در پیشگیری از خشونت در نظام آموزشی ایفا نماید. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بازنمایی تفسیری تجارب دانشآموزان از خشونت در نظام آموزشی انجام گرفت. روش: این مطالعه کیفی با روش پدیدارشناسی انجام شد. گردآوری دادهها طی سال 1396-1395 با استفاده از مصاحبه نیمهساختار یافته و گروه متمرکز و نمونهگیری با روش زنجیرهای انجام گرفت. معیارهای ورود به مطالعه عبارت بود از: سن ده الی پانزده سال، جنسیت دختر و پسر، و داشتن تجربه خشونت در فضای آموزشی. دادههای حاصل از مصاحبهها با روش تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: تجربه دانشآموزان پیرامون خشونت در نظام آموزشی در قالب طبقات «سیستم آموزشی آسیبزا»، «مدرسه گریزی» و «کاربست راهبردهای مراقبتی» تفسیر شد. بحث و نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعه بر اهمیت اقدامات پیشگیرانه از خشونت در سطوح مختلف در نظام آموزشی تأکید دارد. ضمانت اجرایی قوی قانون منع خشونت در نظام آموزشی، بازتوانی کودکان آسیبدیده، توجه به زیر ساختارهای موثر در کاهش و کنترل خشونت در نظام آموزشی از اقدامات موثر و پیشگیرانه به حساب میآید.