1- گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبائی. 2- گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی. ، socialworkers.atu@gmail.com 3- گروه علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی.
چکیده: (3995 مشاهده)
مقدمه: وجود فرزند معلول در خانواده سلامت روانی اجتماعی والدین، به خصوص مادران را تحت تاثیر قرار میدهد. بر همین اساس هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی رواندرمانی بین فردی گروهی بر ارتقای تابآوری مادران دارای فرزند معلول بود. روش: در این پژوهش نیمهآزمایشی از طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری ششماهه استفاده شده است. جامعهآماری پژوهش را تمامی مادران دارای فرزند معلول تحت حمایت بهزیستی شهرستان قروه تشکیل داده است. با بهره گیری از فرمول کوکران صد و هجده مادر از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و توسط پرسشنامه تابآوری مورد بررسی قرارگرفتند. سی نفر از مادرانی که نمره تابآوری آنها کمتر از میانگین بود و معیارهای ورود به پژوهش را داشتند انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش، هر گروه پانزده نفر جایگزین شدند. رواندرمانی بین فردی بر اساس پروتکل استاندارد دوازده جلسهای درمان برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. در این پژوهش از پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون2003 استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها، آزمون تحلیل کوواریانس مورداستفاده قرار گرفت. نتایج: تنتایچ آزمون کوواریانس نشان داد، رواندرمانی بین فردی در ارتقای تابآوری مادران دارای کودک معلول (گروه آزمایش) موثر بوده است بحث و نتیجهگیری: با توجه به تاثیر رواندرمانی بین فردی گروهی در افزایش تابآوری مادران دارای فرزند معلول،به روانشناسان، مشاوران و مددکاران اجتماعی ومراکز در مانی پیشنهاد میشود از این مداخله برای ارتقاء تاب آوری والدین دارای فرزند معلول بهره گیرند.
Qaderi Bagajan K, Yousefi N, Akbari S, Sadeghi R. Effectiveness of Group Interpersonal Psychotherapy on Increasing the Resiliency of Disabled Children's Mothers. Socialworkmag 2019; 8 (3) :12-19 URL: http://socialworkmag.ir/article-1-330-fa.html
قادری بگه جان کاوه، یوسفی نوید، اکبری سمیه، صادقی رحمان. اثربخشی رواندرمانی بین فردی گروهی بر ارتقای تابآوری مادران دارای فرزند معلول. فصلنامه مددکاری اجتماعی. 1398; 8 (3) :12-19