1- دانشگاه علامه طباطبایی 2- گروه مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی. ، haghabakhshi7@gmail.com 3- دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی. 4- گروه جامعهشناسی دانشگاه تهران.
چکیده: (3553 مشاهده)
مقدمه: در دو دهه اخیر نوع خاصی از بیخانمانی و بیسرپناهی که کارتنخوابی نام گرفته، در کشور ما و بهویژه کلانشهر تهران پدیدار شده است. کارتنخوابی نشانه و برآیندی از وجود سایر مسایل و آسیبهای اجتماعی در جامعه است و همچنین میتواند زمینهساز آنها گردد. سازمانهای مختلف دولتی و غیردولتی به این معضل ورود کرده و طرحهای مداخلاتی متعددی با رویکردهای مختلف اجرا کردهاند. به تدریج تفکر حمایت از افراد کارتنخواب، خدماترسانی و در نهایت توانمندسازی آنان در بین مسولان، مجریان و سیاستگذاران ذیربط شکل گرفت. هدف این پژوهش، ارایه الگوی توانمندسازی با رویکرد مددکاری اجتماعی برای این افراد است. روش: این پژوهش کیفی و به روش تحلیل موضوعی انجام شده است. دادهها از طریق مصاحبه عمیق و نیمهساختارمند با یازده نفر از کارشناسان و خبرگان حوزه آسیبشناسی اجتماعی و کارتنخوابی، طی تابستان 1397، جمعآوری شد. نمونه با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند با این تعداد، به کفایت نظری رسید. دادهها به روش اشتراوس و کوربین و شیوه ولکات تحلیل شد. نتایج: از دادههای بهدست آمده نه مضمون/مقوله-تم استخراج گردید که بیانگر نظرات کارشناسان و خبرگان در باره کارتنخوابی و شیوه توانمندسازی افراد کارتنخواب بود که شبکه مضمونها را شکل دادند. سپس الگوی توانمندسازی افراد کارتنخواب با رویکرد مددکاری اجتماعی ترسیم گردید. بحث و نتیجهگیری: عوامل اجتماعی مختلفی در توانمندسازی این افراد موثرند و شیوه مشارکتی در توانمندسازی همراه با بهکارگیری ارزشها، اصول مددکاری اجتماعی و نظریههای مرتبط با آن، این فرایند را تسهیل و تقویت کرده و کارآمد میسازد.
Bakhshinia A, Aghabakhshi H, Zokaei S, Sadeghi Fasaei S. Social Work-Based Approach to the Empowerment Model of Rough Sleepers. Socialworkmag 2020; 8 (4) :14-26 URL: http://socialworkmag.ir/article-1-457-fa.html