1- دانشگاه علم و هنر 2- دانشگاه اردکان ، Azadechoobforoush@ardakan.ac.ir
چکیده: (2186 مشاهده)
مقدمه: با توجه به این که نوجوانان بدسرپرست و بیسرپرست در طول زندگی خود در معرض عواطف منفی قرار میگیرند و از طرفی اجرای مداخلات روانشناختی برای این نوجوانان اهمیت بالایی دارد، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان خودشفقتی مبتنی بر ذهنآگاهی MSC بر عواطف منفی دختران نوجوان سیزده تا هجده سال بیسرپرست و بدسرپرست مراکز مشهد انجام شد. روش: در این پژوهش شبه آزمایشی از طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد، جامعهآماری تمامی نوجوانان دختر بدسرپرست و بیسرپرست مراکز بهزیستی شهر مشهد در سال 1397 بودند. دو مرکز که در هیچ طرح پژوهشی شرکت نداشتند از هشت مرکز موجود مشهد از طرف بهزیستی معرفی شدند. از این دو مرکز بیست و هشت نوجوان به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل چهارده نفر در هر گروه جایگزین شدند. گروه آزمایش طی دوازده جلسه نود دقیقهای، در مدت سه ماه تحت درمان خودشفقتی مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. تمامی شرکتکنندگان فرم بلند دویست و چهل سوالی تجدید نظر شده شخصیتی نئوNEO PI-R را در دو مرحله قبل و پس از مداخله تکمیل کردند. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد، بین نمرات عواطف منفی و شش مولفه آن اضطراب، خشم، افسردگی، شرم، تحریکپذیری و آسیبپذیری از استرس، بین گروه آزمایش و گروه کنترل در مرحله پسآزمون تفاوت معنیداری وجود دارد. (0/1>P) بحث و نتیجهگیری: یافتههای پژوهش حاکی از آن است که درمان خودشفقتی مبتنی بر ذهنآگاهی در کاهش عواطف منفی دختران نوجوان بدسرپرست و بیسرپرست موثر است. لذا به روانشناسان، مددکاران اجتماعی و سایر حرفههای یاریرسان توصیه میشود از این مداخله برای کاهش عواطف منفی نوجوانان بدسرپرست و بیسرپرست بهره جویند.
Davoudi Moghaddam M, Saiedmanesh M, Choobforoushzadeh A. Effectiveness of Mindful Self-Compassion(MSC) Therapy on Negative Emotions of Parentless or with Neglectful Parenting Adolescent Girls. Socialworkmag 2020; 9 (3) :30-38 URL: http://socialworkmag.ir/article-1-526-fa.html
داوودی مقدم مهسا، سعیدمنش محسن، چوب فروش آزاده آزاده. اثربخشی درمان خودشفقتی مبتنی بر ذهنآگاهی بر عواطف منفی دختران نوجوان بدسرپرست و بیسرپرست. فصلنامه مددکاری اجتماعی. 1399; 9 (3) :30-38