مقدمه: یکی از اقدامات توانبخشی جهت ارتقاء سطح کیفی و کمی زندگی افراد کم‌توان با نیازهای ویژه، توانبخشی حرفه‌ای است. هدف این پژوهش بررسی دیدگاه مربیان و متخصصان توانبخشی در مورد تاثیر کارگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های حرفه‌آموزی بر توانبخشی حرفه‌ای افراد کم‌توان ذهنی و جسمی بود.
روش: جامعه‌آماری پژوهش را کلیه کارشناسان متخصص توانبخشی (38 نفر) و مربیان و کمک‌مربیان (34 نفر) که در مراکز حرفه‌آموزی و کارگاه‌های حمایتی-تولیدی غیردولتی توانبخشی استان کرمان (8 مرکز) مشغول خدمت بودند (در مجموع72 نفر)، تشکیل داده است. در این مطالعه از روش نمونه‌گیری سرشماری استفاده گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه پژوهشگر ساخته شامل پنج سوال بود. روایی محتوای آزمون توسط نظر ده نفر از کارشناسان مسئول و صاحب نظر در نظارت بر مراکز حرفه‌آموزی افراد کم‌توان با نیازهای ویژه مورد تایید قرارگرفت. پایایی آزمون نیز بر اساس آلفای کرونباخ 7/0محاسبه شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون آماری یو من ویتنی ) تحلیل شد.
نتایج: میانگین نمره نگرش شرکت‌کنندگان 92/37، مربیان 40/38 و متخصصان توانبخشی 50/37 بود. نگرش شغلی افراد شرکت‌کننده به تاثیر کارگاه‌های حرفه‌آموزی بر توانبخشی حرفه‌ای افراد کم‌توان ذهنی و جسمی مثبت بود. نگرش مربیان با متخصصان توانبخشی تفاوتی نداشت. بین نگرش مربیان و متخصصان در مورد تاثیر نوع کارگاه‌های حرفه‌آموزی بر میزان رغبت وعلایق شغلی افراد کم‌توان تفاوت معناداری وجود نداشت.
بحث و نتیجه‌گیری: متخصصان توانبخشی معتقدند کارگاه‌های حرفه‌آموزی با علایق و رغبت‌های شغلی تناسب زیادی دارد و از دلایل آن می‌تواند این باشد که این کارگاه‌ها با توجه به نظر ارزشیابان حرفه‌ای، مربیان، متخصصان، نیاز بازار بومی و همچنین رغبت‌های افراد کم‌توان با نیازهای ویژه راه‌اندازی شده است.