|
اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدACT بر کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین متقاضی طلاق
|
مهدی اعلمی   1، سعید تیموری2 ، قاسم آهی3 |
1- گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ترتب جام ، mahdialami2000@gmail.com
2- گروه روانشناسی، واحد تربت جام، دانشگاه آزاد اسلامی
3- گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی |
|
|
چکیده: (2793 مشاهده) |
مقدمه: نقص در صمیمیت و تعارضات زناشویی همواره یکی از دلایل اصلی طلاق بیان شده است. این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین متقاضی طلاق انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون–پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌آماری شامل زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مداخله شهر مشهد در زمستان 1397 بود. سی زوج، به روش نمونه‌گیری داوطلبانه با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند پانزده زوج در گروه آزمایش و پانزده زوج در گروه کنترل قرار گرفتند اعضای گروه آزمایش طی دوازده جلسه نود دقیقه‌ای پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند در حالیکه اعضای گروه کنترل تحت هیچ مداخله‌ای قرار نگرفتند. هر دو گروه مقیاس تعارضات زناشویی و پرسشنامه صمیمیت را در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با بهره‌گیری از نرم افزار SPSS و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین متقاضی طلاق موثر بوده است.(0/1>P)
بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس شواهد این پژوهش، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد مداخله‌ای موثر است. و استفاده از آن برای کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمت زوجین و در نتیجه کاهش میل به طلاق به مراکز مشاوره خانواده و کلینیک‌های مددکاری اجتماعی، مراکز خدمات بهداشت روانی، مراکز مداخله در بحران و دادگاه‌های خانواده در جهت کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین پیشنهاد می‌شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، تعارضات زناشویی، صمیمیت |
|
|
متن کامل [PDF 507 kb]
(1525 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/12/28 | پذیرش: 1399/10/1 | انتشار: 1399/10/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
