|
فهم زمینه‌های اقدام به خودکشی در پیوند با مولفه‌های خودپنداره
|
| فرهاد جلیلیان1، امیرحسین جلالی ندوشن2، صلاح الدین سفاری3 |
1- گروه مددکاری اجتماعی، مرکز توسعه تحقیقات بالینی شهید محمدی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان ، asso_azad2013@yahoo.com
2- دانشگاه گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
3- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، بیمارستان شهید محمدی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان |
|
|
چکیده: (1035 مشاهده) |
مقدمه: خودکشی از مساله‌های مهمی است که به‌دلیل اثرات مخرب روانی و اجتماعی توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. مطالعه حاضر با عنوان فهم زمینه‌های اقدام به خودکشی در پیوند با مولفه‌های خودپنداره در صدد بررسی مقولاتی است که در تجربه اقدام‌کنندگان به خودکشی شکل گرفته است.
روش: این پژوهش با رویکرد روش‌شناختی پدیدار شناسانه، مطالعه‌ای کیفی است و از روش گراندد تئوری برای پاسخ به سوالات تحقیق استفاده نموده است. اطلاعات با استفاده از روش مشاهده مشارکتی و تکنیک مصاحبه عمیق گردآوری شد. بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند و نمونه‌گیری نظری و با معیار اشباع نظری، بیست نفر اقدام کننده به خودکشی در تحقیق مشارکت داشتند.
نتایج: بر اساس یافته‌های حاصل از این مطاله چهار مقوله شامل، طرد شدگی اجتماعی-انزوای تحمیلی، تقدیرگرایی شوم، انگاره خود زشت پنداری و اعتماد ناپایدار به خود استخراج شد. این تحقیق نشان داد که اقدام به خودکشی پیوند بسیار نزدیکی با خودپنداره منفی دارد و خودپنداره منفی متاثر از تجربیات خانوادگی و محیطی که در فضای تعاملی آنومیک، این پدیده تشدید شده است.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این تحقیق، خودپنداره منفی در افراد را به‌عنوان یکی از مهمترین پیش‌بینی کننده‌های گرایش به رفتارهای پرخطر نشان می‌دهد که در صورت مهیا بودن بستر نامناسب روانی و اجتماعی منجر به اقدام به خودکشی می‌شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: خودکشی، خود پنداره، آنومی اجتماعی، رفتار پرخطر، تقدیرگرایی |
|
|
متن کامل [PDF 332 kb]
(665 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/4/17 | پذیرش: 1400/4/3 | انتشار: 1400/6/31
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
