مقدمه: اختلال ناخن جویدن در زمره‌ی رفتارهای عادتی طبقه‏بندی شده است این اختلال که اغلب در کودکان و گاهی بزرگ‌سالان دیده می‏شود به‌طور ناخودآگاه صورت می‏گیرد یعنی افراد مبتلا به این اختلال هنگام جویدن ناخن متوجه عمل خود نیستند. معکوس کردن عادت (HRT) از پرکاربردترین روش‌هایی است که برای درمان این اختلال بکار رفته است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر بخشی HRT در کاهش و بهبود اختلال ناخن جویدن انجام شده است.
روش: روش این مطالعه، شبه‌آزمایشی با اندازه‌گیری مکرر(بدون گروه گواه) بود. قبل از کاربندی درمانی پیش‌آزمون اجرا گردید. سپس متغیر مستقل ارایه و در انتها پس‌آزمون اجرا شد. در فاصله‌ی دو ماه بعد از اتمام جلسات، مجدداً آزمون پیگیری اجرا گردید. نمونه‌ی‌آماری پژوهش، پنج نفر از دانش‌آموزان متوسطه‌ی پسر شهرستان بوکان بودند. آن‌ها با مراجعه به مشاوره مدرسه خواستار دریافت کمک شده بودند. مصاحبه‌ی بالینی، ثبت فراوانی ناخن جویدن در روز، و آزمون اضطراب حالت-صفت برای سنجش به کار گرفته شدند.
نتایج: بعد از انجام مداخله، فراوانی ناخن جویدن و اضطراب حالت-صفت کاهش داشتند. این کاهش تا دو ماه پس از اتمام جلسات پایدار بوده و هیچ یک از دانش‌آموزان به شرایط قبلی بازنگشتند.
بحث و نتیجه‌گیری: روشHRT در درمان ناخن‏ جویدن، کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی فرد و آسیب‏ های ناشی از آن مؤثر است. با توجه به محدودیت ناشی از تعداد کم شرکت‌کنندگان این مطالعه، پیشنهاد می‏ شود ضمن تکرار مطالعه در نمونه ه‏ای بزرگتر، اثر بخشی آن در درمان سایر اختلالات عادتی نیز بررسی گردد.