1- بخش آموزش کودکان استثنایی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز. ایران ، ghemati@shirazu.ac.ir 2- بخش آموزش کودکان استثنایی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز.
چکیده: (4320 مشاهده)
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش احساس تنهایی در پیشبینی سلامت عمومی مادران دانشآموزان با ناتوانیهای عصبی-تحولی در شهر شیراز بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهآماری را کلیه مادران دانشآموزان با ناتوانیهای عصبی-تحولی شهر شیراز تشکیل دادهاند. حجم نمونه این پژوهش شامل صد و سی و پنج نفر از مادران دانشآموزان با ناتوانیهای عصبی-تحولی بود که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. بهمنظور سنجش احساس تنهایی از مقیاس احساس تنهایی دهشیری و همکاران و برای سنجش سلامت عمومی از پرسشنامه بیست و هشت سوالی گلدبرگ استفاده شد. دادههای گردآوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روش آماری رگرسیون چندمتغیره به روش گامبهگام تحلیل گردید. نتایج: نتایج نشان داد، تنهایی ناشی از ارتباط با دوستان، پیشبینی کننده مثبت و معنیدار خرده مقیاسهای نشانههای جسمی، نشانههای اضطرابی و نشانههای اختلال در کارکرد اجتماعی(01/>P) و تنهایی ناشی از ارتباط با خانواده، پیشبینی کننده مثبت و معنیدار خرده مقیاسهای نشانههای اختلال در کارکرد اجتماعی و نشانههای افسردگی میباشند.(01/>P) همچنین یافتههای پژوهش نشان داد که تنهایی عاطفی پیشبینی کننده مثبت و معنیدار همه ابعاد سلامت عمومی، یعنی نشانههای جسمی، نشانههای اضطرابی، نشانههای اختلال در کارکرد اجتماعی و نشانههای افسردگی است.(01/>P) بحث و نتیجهگیری: احساس تنهایی، میتواند سلامت عمومی مادران کودکان با ناتوانیهای عصبی-تحولی را پیشبینی کند. بنابراین طراحی و اجرای برنامههای پیشگیرانه و مداخلهای جهت بهبود احساس تنهایی مادران کودکان با ناتوانیهای عصبی-تحولی در جهت ارتقاء سلامت عمومی آنها ضروری است.
Hemati Alamdarloo G, Ahmadi H, Teymouri Asfichi M M. The Role of Loneliness in Predicting of General Health in Mothers of Students with Neurodevelopmental Disabilities. Socialworkmag 2018; 6 (4) :33-42 URL: http://socialworkmag.ir/article-1-331-fa.html
همتی علمدارلو قربان، احمدی هادی، تیموری آسفیچی محمد مهدی. نقش احساس تنهایی در پیشبینی سلامت عمومی مادران دانشآموزان با ناتوانیهای عصبی-تحولی. فصلنامه مددکاری اجتماعی. 1396; 6 (4) :33-42